χαιρήκοος

-ον, Α

αυτός που ακούει και δέχεται ευχάριστα κάτι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χαίρω + -ήκοος (< ἀκοή), πρβλ. ὑπ-ήκοος. Το -η- τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως].